05/24/12

USA vakantie dag 20 – 24 mei KOA circus circus Las Vegas -> Panamint Springs resort

Na een redelijke tot slechte nachtrust (vanwege de hitte) zijn we vanmorgen om half zeven vertrokken naar panamint springs. De navi gaf aan dat het een rit van vijf en een half uur zou zijn dus we maakten ons er al klaar voor. In Las Vegas bleek dat we heel makkelijk weer weg konden komen door vrijwel gelijk de Interstate 15 op te draaien. Na ongeveer 100 mijl moesten we een weg de highway 374 op in beatty, deze stond op Martha’s kaart vreemd aangeduid dus het was even afwachen wat voor weg het zou zijn.

De weg 374 bleek wel mee te vallen het was schijnbaar een vrij nieuwe weg maar wel eentje die behoorlijk daalt. Er werd in beatty ook al aangegeven dat hij niet geschikt en verboden was voor trucks. Na de 374 kwamen we uit op de higway 190 die dwars door Death Valley loopt. Middenin Death Valley zijn we even gestopt voor wat foto’s en nu kunnen we ook zeggen dat we in Death Valley hebben gestaan en het hebben overleefd. De weg werd hierna wel leuk Geert en Daniël genoten van de weg terwijl Martha achterin bijna misselijk werd, de weg was namelijk net een rollercoaster.

Zo tegen 11.45 kwamen we aan bij Panamint Springs Resort waar we een plekje hadden gereserveerd.  Het was toen we er aan kwamen wel even goed kijken of we goed zaten aangezien de Campground zelf leeg was. Het is hier ook dor en droog en waarschijnlijk houden niet veel het hier lang uit. De douches en wc’s zijn wel aan vernieuwing toe maar verder wel schoon.

Bij het restaurant zijn we even wat gaan eten omdat het veel te warm is om te koken. Het eten was goed maar niet bepaald goedkoop net als de benzine, maar dat ligt waarschijnlijk aan de ongunstige ligging. Verder vandaag een rustdag en niet veel te doen (er is hier ook niets te doen).

Afgelegde afstand: 320 km

Coördinaten:  N 36 20 26.3, W 117 28 6.7

Weer: Zonnig/onbewolkt en 38 graden

05/23/12

USA vakantie dag 19 – 23 mei Zion Canyon Campground Springdale -> KOA circus circus Las Vegas

We zijn vanmorgen om half negen vertrokken uit Zion het ging allemaal voorspoedig op een paar kleinigheidjes na. Geert was vanmorgen niet te genieten, maar hij weet daar zelf niets meer van. We vermoeden dat zijn suikerspiegel niet helemaal in orde was. Daarom hebben we nu afgesproken dat hij zich ‘s morgens eerst gaat prikken. Hij krijgt namelijk tijdens deze vakantie meer drankjes met suiker vooral nu het zo warm is, want ze hebben hier geen water met bubbels.

We waren om half twaalf op de camping en daar konden we de tijd gelijk weer naar half elf zetten aangezien we niet meer in het “mountain time”gebied zaten,  dus hadden we een uurtje langer. We zijn gelijk de strip opgelopen en hebben verschillende casino’s en hotels van binnen gezien. Je weet echt niet wat je ziet, zo mooi schoon en net echt. Bij een van de casino’s namelijk the venezian, zie je van binnen het San Marco plein uit venetië en bijbehorende gondeliers. Ze hebben wel alles gemaakt van beton en plastiek, maar zeer goed nagemaakt. We hebben alle drie één hele dollar vergokt want, we zijn tenslotte in Las Vegas. Het is wel gemakkelijk in Las Vegas je koopt een buskaartje van 7 dollar en dan kan je 24 uur lang met de bus “the strip” af en deze stopt bij alle hotels aan de strip.

Daniel is ’s avonds toen het donker werd nog weer de strip opgegaan om foto’s te maken. Geert en Martha vonden het wel best zo het was hun veel te warm (heet). Daniël is bij Circus Circus op de bus gestapt en toen bij treasure island er vanaf gestapt. Hier werd hij geconfronteerd dat er om 20.30 uur een piratenshow zal starten. Het ging tussen twee boten een witte en een rode, de witte is van de sirens of treasure island en de rode is van de piraten. Op de witte boot huppelden 12 schaars geklede dames rond (het is tenslotte Vegas) en op de rode boot waren de piraten. Er onstond een vuurgevecht en…. (tja zelf kijken is leuker).

Hierna is Daniël doorgelopen naar the Mirage waar ook een show van start ging. Bij deze show gingen het vuur op de maat van de muziek dansen, deze show was ook erg indrukwekend om te zien. Als laatse kwam Daniël aan bij het Belagio waar hij eigenlijk voor heen ging. Bij het Belagio heb je een fonteinen spel op de maat van de muziek. Deze fontein is erg bekend en heeft de hoogste waterstraal ter wereld. Zo tegen 10.45 was Daniël weer terug bij de camper en hij had gedacht in 1,5 uur wel weer terug te zijn maar dat bleken er 3,5 uur te zijn.

Afgelegde afstand: 280 km

Coördinaten: N 36 8 31.2, W 115 9 48.5

Weer: Zonnig/onbewolkt en 40 graden

05/22/12

USA vakantie dag 18 – 22 mei Ruby’s inn Campground Bryce Canyon -> Zion Canyon Campground Springdale

Na weer een frisse nacht en ochtend hebben we ons klaargemaakt voor het volgende deel van de reis. Vandaag gaan we naar Zion national park waar we één nacht gaan verblijven. We hebben een vrij korte etappe voor de boeg van 83 mijl ongeveer 130km.

Gisteren hadden we van de duitse vakantiegangers de tip gekregen om een te gaan kijken bij Red Canyon welke aan onze route ligt. Na 11 mijl gereden te hebben kwamen we aan bij Red Canyon waar we allereerst even bij het visitors centre geïnformeerd hebben. We hebben hierbij gekozen voor een wandeltocht van ongeveer 1 mijl (1.6km) door de Canyon. Red Canyon is vergelijkbaar met bryce canyon alleen een stuk kleiner en veel toegangkelijker. De korte wandeling was zeer mooi maar bracht  wel een paar goede stijgingen en dalingen met zich mee.

Na Red Canyon gezien te hebben welke we als we de tip niet hadden gehad voorbij waren gereden hebben we onze weg weer vervolgd. De weg ging verder voorspoedig zonder veel stijgen en dalen maar wel bleven wel op 7400 feet hangen (2255 meter). We hadden eerst de weg 12 daarna de weg 89 en als laatste de weg 9.

Op de weg 9 begon Geert alweer te mopperen of we niet een stukje vlakke weg konden krijgen. Die vlakke weg kon hij wel vergeten die zat er vandaag niet in. De weg 9 loopt namelijk dwars door Zion national park en gaat van 7400 feet naar 3900 feet. Dat betekent dat we nog een grote daling te verwachten hebben. In het park zelf daar zijn we door twee tunnels gekomen, de eerste was nog normaal. De tweede tunnel kon je met een RV alleen door het midden doorheen en dus heb je daar een speciale pas voor nodig die 15 dollar voor een retour kost. De duitsers hadden al een retour pas gekocht maar gingen er toch maar één maal door dus kregen wij de pas voor de retour gang, bespaarde ons weer 15 dollar.

Bij de tunnel aangekomen moesten we eerst stoppen en werd door een park ranger de kaart gecontroleerd.  Die had contact met een ranger aan de andere kant en daarbij werd dan de tunnel geblokkeerd zodat wij er doorheen konden. De tunnel was aardedonker en 1,1 mijl lang wat wel een belevenis op zich was. Na de tunnel kwamen een serie van 6 haarspeld bochten waarmee we dus in totaal ongeveer een 1000 meter zijn afgedaald. Deze weg is wel een zeer mooie weg met de rotsen van zion.

Op de camperplaats aangekomen hebben we gelijk ingecheckt en de camper op zijn plaats neergezet. Het nadeel was wel dat we een plek hebben waar geheel geen schaduw is en aangezien het vandaag 37 graden is, is schaduw wel gewenst.

Hierna zijn we naar het park gegaan en hebben daarbij eerst een kleine pizza gegeten aangezien het 12 uur was. Na de pizza zijn we bij de halte ervoor gaan staan en hebben gewacht op de shuttlebus. Eenmaal in de bus konden we nog geen vijf minuten later weer uitstappen aangezien we op de bestemming waren. Hadden we het stukje achteraf gezien net zo goed kunnen lopen. In het park hebben we de shuttle tot het eindpunt genomen en daar een wandeling gedaan van ongeveer 5km. Bij deze wandeling dachten we uit te komen op een canyon waar we konden kijken, dit bleek echter niet het geval maar hierbij hield het pad op een gegeven moment op en moesten we waden door de rivier. Daniel heeft dat de eerste keer wel gedaan maar daarna hield hij het voor gezien. We hebben daarna de shuttle weer terug genomen en vonden het zo wel weer genoeg voor vandaag. Als avondeten hadden we macaroni (wokkels) en zodoende heeft Martha bijna geen blikken meer over.  Geert had aan het eind van de dag nog de mededeling dat hij na deze vakantie voor 3 jaar geen bulten meer wil zien aangezien hij er nu genoeg gehad heeft.

Afgelegde afstand: 130km

Coördinaten: N 37 11 35.7, W 112 59 24.9

Weer: Zonnig/onbewolkt en 37 graden

05/21/12

USA vakantie dag 17 – 21 mei Ruby’s inn Campground Bryce Canyon -> uitstap naar Bryce Canyon

Het is vannacht goed koud geweest, want toen we opstonden waren de stroomsnoeren van de apparaten gewoon stijf. Op zich geeft dat niet want we hebben lekker geslapen wat ook wel weer lekker is.

Zo tegen 9.30 uur zijn we naar de ingang van de camping gelopen waar de shuttle naar bryce canyon zou stoppen tegen 9.40 uur. De shuttle was wat later, maar tegen 9.50 gingen we toch naar het park toe. In het park aangekomen zijn we in de shuttle blijven zitten tot de uiterste halte genaamd “Bryce point”. Vanaf dit punt hebben we dan de rim trail gelopen tot het eerst volgende punt. Langs dit pad had je echt fantastische gezichten over de Bryce Canyon. Bryce Canyon is veel kleiner dan de Grand Canyon maar op visueel gebied veel mooier. De kleuren die je bij Bryce Canyon ziet zijn echt fantastisch, heel veel felle roodtinten en dan zeer groene dennebomen ertussendoor. De wandeling was zo ongeveer een 2 km met behoorlijke stijgingen en dalingen.

Op weg naar de shuttle stop om de bus terug te pakken stond er een fransoos in de weg  en die niet aan de kant ging. Geert was er op een gegeven moment flauw van en gaf de fransoos tijdens het passeren een slinkse stevige schouderduw. Zo tegen 12.00 uur was het weer tijd om wat te eten en we dachten dat het in de Bryce Canyon wel kon, het bleek dat er in lodge een restaurant was maar het eten er zeer luxe en duur was. Aangezien Bryce Canyon niet echt groot is en we het wel gezien hadden hebben we de shuttle terug gepakt naar Ruby’s inn.

Bij ruby’s inn hebben we in Ruby’s diner (ja allemaal van dezelfde eigenaar) een burger gegeten. Hier heeft Daniël, Geert nog even tuk gehad over dat hij een fransoos had gemist. De reactie van Geert gaf Daniël en Martha wel vermaak (het ging om de french fries). Op de weg terug naar de campground zijn we nog even langs de winkel gegaan voor eieren aangezien die op waren. De eieren zijn daarbij duur betaald aangezien door een rekenkundig taalprobleem Martha in plaats van 4,79 een bedrag van 7,94 heeft betaald. Martha was hier niet blij mee en dat bleef haar de rest van de middag nog bij.

Vandaag kwam er naast ons ook een Duits stel te staan die niet tevreden waren met de plek, zij zijn naar de campground office gegaan en hebben daarbij een andere plek gekregen. Wij zijn zo met hun in gesprek gekomen en het bleek dat het deel wat wij nog gaan doen zij al gedaan hebben en andersom. Zo konden we gelijk tips aan elkaar geven van wat wel en wat niet te doen.

Afgelegde afstand: (shuttle bus 10km en te voet 3km)

Coördinaten: zie gisteren

Weer: Zonnig/onbewolkt en 26 graden (‘s morgens wel koud!)

05/20/12

Notitie: Route iets gewijzigd

We hebben de route iets gewijzigd en maob laten vallen wat ons weer twee overnachtingen speling geeft. Het probleem was de rit van Las Vegas naar Mono lake wat een rit van 539km zou zijn. Door moab te laten vallen hebben we de mogelijkheid te overnachten in panamint wat betekent dat de reis van Las Vegas naar panamint 270km zal zijn en van panamint naar Mono lake nog 269km zal zijn. Bij mono lake hebben we dan nog een overnachting extra waardoor we daar nog naar bodie ghost town kunnen.

Het nadeel is wel dat we het zeer vrolijk genaamde Death Valley moeten doorsteken om bij panamint te komen. We overnachten daar dan ook aan de rand van Death Valley.