Vandaag werden we weer in de kou wakker met een temperatuur van rond de 0 graden Celsius. Om 6.15 uur hoorden we de vraag gesteld worden van “hoe laat is het” waarop mijn vader antwoorde 6.15 uur en 2 minuten later weer vrolijk lag te snurken. Zo tegen 6.30 uur zijn we toch maar opgestaan en aan de dag begonnen. Harma is zich eerst gaan douchen en in de tussentijd hebben wij de cabine klaargemaakt voor het ontbijt.

Om 8.00 uur zijn we vertrokken van de campground en op pad gegaan naar de petroglyphs panels welke we 10 jaar geleden voorbij gereden waren. We waren er als eersten en hadden het gebied voor onszelf. De petroglyphs zijn rotstekeningen van de indianen en waren erg mooi om te zien. Hierna zijn we even verder gereden naar de Behunin cabin, dit is een klein huisje waar een gezin van 15 in gewoond heeft. Bijna niet voor te stellen hoe ze dat gedaan hebben.

In Hanksville hebben we Carl’s Critter garden bekeken, dit is een opstelling van zelfgemaakte kunst. Een lokale kunstenaar heeft hier van oud ijzer verschillende beesten gecreëerd. Echt een stukje americana en erg leuk om te zien.

De volgende stop voor de eindbestemming was Kathline rock wat een aparte rots is in de woestijn. Deze rotsen zijn op een hele mooie manier verweerd. Hierna kwam een redelijk saai stuk weg, veel lange rechte stukken en af en toe een bocht.

Zo tegen 12.30 uur kwamen we aan in Moab en zijn we eerst langs een supermarkt gereden om onder andere bananen te kopen. We hebben daarna nog gegeten bij de Moab diner waar we heerlijk hebben gegeten, pap een ribeye steak (well done), mam en Harma een salade (met rauwe broccoli) en ik een burger.

In Moab was het wel goed weer en dus konden de lange broeken en truien weer uit en de korte broeken met t-shirt weer aan. Ik heb zelf nog even in het zwembad gelegen (het rijk voor mij alleen) en dat zorgde voor een lekkere verkoeling.

Temperatuur 27 graden en afgelegde afstand 247 km

[Show as slideshow]

Vandaag waren we allemaal om 5:30 uur klappertandend wakker (temperatuur snachts -1 Celcius) er kwam echter nog wel een kreet uit de “slaapkamer” dat we te laat waren. Mijn vader dacht namelijk dat het 7:30 uur was omdat zijn horloge niet goed staat. Na het ontbijt en koffie zijn we rond 8 uur van de campground afgereden op weg naar Bryce Canyon. We hadden een nationale parkenpas en konden dus zo doorrijden echter in het park kwamen we erachter dat we de camper niet konden parkeren waar we wilden. Dus zijn we gekeerd en hebben we de camper bij de visitor center geparkeerd en hebben we vanaf daar de gratis shuttle gepakt.

We zijn gestart bij het verste punt “Bryce point” en daar had je een hele mooie uitzicht over de volledige vallei. Hier ook wat mooie foto’s kunnen maken en gelukkig werkte deze camera wel goed mee. Ook in het park nog een Amerikaanse prairiehond gezien welke op de lijst van bedreigde diersoorten staat.

Zo tegen 10 uur hebben we Bryce Canyon weer verlaten en zijn we op pad gegaan naar het Anasazi Museum. We volgden hiervoor de scenic Byway 12 en dit is een erg mooie route om te rijden. Ook wel uitdagend met het stijgen en dalen (percentages van 10% en 8%). Ongeveer 12 mijl voor het museum kwamen we over de “the Hogback” dit is een stuk weg waarbij aan beide kanten er een afgrond zit.

Bij het museum aangekomen was het net na 12 uur en dus tijd om wat te eten. Voor het museum stond een omgebouwde bus waar je eten kon bestellen. We hebben daar een soort van kapsalon gehad, het was namelijk een patat met daaroverheen pulled pork, pickeled union en kaas. Het eten was allemaal vers gemaakt en erg lekker. Daarna zijn we het museum nog even door gegaan en deze was klein maar wel interessant.

Zo tegen 15 uur kwamen we aan bij de campground na nog even weer getankt te hebben. Er ging 33 US gallon in de tank wat 125 liter is. Als avondeten hebben we nog even genoten van een instant noodle gerecht.

Temperatuur 15 graden en afgelegde afstand 179 km

[Show as slideshow]

1 2 ►

Vandaag hadden we een vrij rustige route op het programma staan van 310 km. We moesten daarbij eerst een 20 mijl terug rijden om de “oude” route 89 te pakken. De eerste stop aan de highway was de oude Navajo bridge (bouwjaar 1928) waar je een mooi uitzicht hebt over de little colorado river en de canyon waar die door loopt. Midden op de brug stonden wat mensen te kijken en bij navraag bleek er een Amerikaanse condor een nest te hebben in de rotswand.

Na deze stop was de volgende stop een 20 mijl verder en dat zijn de cliff dweller woningen. Dit zijn woningen gebouwd in en rond rotsen. Hier hebben we even rondgelopen wat mooie foto’s kunnen maken. Na een gezonde snack zijn we weer verder gereden naar het little hollywood museum en trading post in Kanab.

Het little Hollywood museum en trading post heeft een aantal moviesets er staan welke ook echt gebruikt zijn in films. Een voorbeeld hiervan is de homestead welke is gebuikt in de film the outlaw Josey Wales. Bij het museum heb ik nog een cowboyhoed gekocht voor bescherming tegen de zon. Hierna zijn we doorgereden naar de Moqui Cave en kwamen erachter dat die alle dagen open is behalve op zondag. Laat het nu net vandaag zondag zijn, dus hebben we op de parkeerplaats daar maar een lekker broodje gegeten.

Nadat we onze magen weer gevuld hadden zijn we doorgereden naar Ruby’s inn om daar dan nog even rustig te staan. We hadden voor 19:30 uur een dinnershow staan bij Ebenezer’s barn and grill. Het bleek toch nog wel een behoorlijk stuk lopen om er te komen. De show was erg leuk en het eten was goed (kip, pulled pork, coleslaw, baked beanes, aardappelpuree en toetje. Op de terugweg hadden we gelukkig een shuttle dus hoefden we niet te lopen.

Temperatuur 20 graden en afgelegde afstand 310 km

[Show as slideshow]

1 2 ►

Vandaag waren we weer vroeg op en hebben we ons rustig klaargemaakt voor de volgende reis. De nachtrust was denderend omdat er twee keer in de nacht een trein luid toeterend is langsgekomen met tussen de 1 a 2 kilometer aan wagons erachter. We zijn eerst nog even langs de Safeway gegaan voor een paar boodschappen en we moesten zakdoeken hebben aangezien mijn vader verkouden was. Helaas verkocht de Safeway die niet en de dollar winkel even verderop ook niet.

Na de boodschappen zijn we op pad gegaan naar Bedrock City de stad waar Fred Flintstone woont. Dit is een van beton gemaakte toeristenattractie en echt Amerikaans. We hebben hier een uurtje rondgelopen en alle huisjes bekeken. Harma heeft hier ook nog even op de Trike gezeten en daarmee een gedeelte van een wens waargemaakt. (het was echter geen echte Trike en het was niet op de route 66). Hierna zijn we doorgereden naar de Grand Canyon visitor center in Tusayan voor het kopen van een nationale parkenpas.

Bij de aankoop van de pas kregen we een bonnetje mee en kregen we dan bij de ingang de echte pas. We moeste voor de ingang wel even in de rij staan aangezien het druk was. Het was ook zaterdag en mooi weer dus mogelijk ook veel Amerikanen op pad. Bij een eerste stop zijn we uitgestapt om foto’s te maken echter kwam mijn vader erachter dat een aantal mooie foto’s om onverklaarbare reden niet zijn opgeslagen (dat was dus behoorlijk balen). De volgende stop was de Dessert view tower en daar waren de uitzichten ook erg mooi. Helaas was de toren zelf gesloten vanwege harde wind.

Hierna hadden we nog een stop op de planning staan bij een oude brug maar die hebben we overgeslagen en zijn gelijk naar de Horse shoe bend gereden. Mijn vader was verkouden en voelde zich niet erg fit. Bij de horse shoe bend aangekomen moesten we daar 10 dollar betalen en was het bereiken van de locatie nog een wandeling van ongeveer 15 minuten (in de hitte). Eenmaal aangekomen bij de locatie was het er wel erg mooi en was de wandeling wel de moeite waard.

Na de horse shoe bend zijn we doorgereden naar de campground om ons daar aan te melden. Na het aanmelden zijn we eerst nog even langs de Walmart gereden voor zakdoekjes. Ook hier was het moeilijk te vinden, mam en Harma hebben nog wel een medewerker gevraagd en die heeft voor ons bijna de halve winkel afgerend om de zakdoekjes (kleenex) te vinden. We hebben de dag afgesloten met een maaltijd bij de Burger King welke erg goed gesmaakt heeft.

Temperatuur 32 graden en afgelegde afstand 319 km

[Show as slideshow]

1 2 ►

Vandaag stond er weer een bergritje op de planning naar Jerome wat een oude mijnwerkers stadje is. We waren allemaal rond 5:30 wakker en zijn na nog even een half uurtje gezeten te hebben begonnen met het ontbijt. Zo rond 7:45 uur zaten we in de camper om op pad te gaan. Vandaag was het de beurt aan Daniël om te rijden. Om bij Jerome te komen moesten we naar een hoogte van ongeveer 5000 voet (1524 meter). Onderweg hebben we nog bij een kleine tankstation getankt echter ging dat met betalen niet echt soepel. Daniël wist zijn pincode van de creditcard niet meer en dus is er getankt op de creditcard van Harma.

Na een lange bochtige weg met (echte) haarspeld bochten kwamen we aan bij Gold King Ghost Town Museum. Dit was de plaats waar ook echt een mijnwerkers stadje heeft gezeten tot 1914 het moment dat de mijn dicht ging. Het was een erg interessant stadje om te zien en we kregen nog een goede uitleg over de geschiedenis van het stadje van een medewerker.

Na het museum gingen we weer op pad en moesten we door de (zeer) smalle straatjes van Jerome heen op weg naar Sedona. Na deze obstakels te hebben overwonnen kwamen we weer op een weg met sterke dalingen en scherpe bochten. Wel een hele mooie weg met mooie en indrukwekkende uitzichten. In Sedona hadden we een stop ingepland maar op het moment dat we er waren was het er enorm druk. We hebben dus al rijdend besloten om dan na Sedona ergens een parkeerplek te zoeken en daar een broodje te eten. We kwamen onderweg de Indian Gardens cafe tegen waar we ruimte hadden om te parkeren. We hebben daar een kop koffie gekocht en in de camper deze genuttigd met een zelf gesmeerd broodje. (Een Sandwich bij de Indian Gardens cafe kosten 10 dollar.)

Na weer bijgetankt te hebben zijn we weer op pad gegaan en hadden we nog een paar verdwaalde haarspeldbochten te gaan en zijn we via Flagstaff naar Williams gereden waar we tegen 15 uur aankwamen. Mooi op tijd om nog even door Williams te lopen en dan afsluitend bij Cruisers 50’s diner te gaan eten. Hier hebben we 10 jaar geleden ook gegeten en dat was goed bevallen. Mijn vader wou hier ook nog kijken voor een nieuwe cowboyhoed. Het eten bij Cruisers was weer fantastisch en na het eten zijn we weer teruggelopen naar de campground.

Temperatuur: 32 graden en afgelegde afstand 297km

[Show as slideshow]

1 2 ►