09/16/24

15 september van Mount Whittier Motel naar Albanie

Vandaag stond de hele lange rit van 440km op de planning waarbij we veel natuur gaan zien en minder drukte. Bij de Motel hadden ze alleen smorgens koffie en geen ontbijt dus voor het ontbijt zijn we naar de subway een paar kilometer verderop gereden. Bij de subway aangekomen was er niemand direct bij de kassa om te helpen en zodra die er wel was konden we bestellen. Opeens komt ze tot de realisatie dat de ovens nog niet aan staan en de kassa nog niet aangemeld is. Ze bood ons daarom aan dat de broodjes dit keer gratis waren (hadden wij dus even mazzel). We hebben de broodjes meegenomen om later op te eten aangezien het nog wel vroeg was (8 uur).

We zijn daarbij doorgereden naar de Kancamagus Highway (highway 112). Dit is een scenic byway en zou erg mooi moeten zijn met veel uitzichtspunten. We zijn daar eerst naar een covered bridge gereden waar we het subway broodje hebben gegeten. Na het eten hebben we de brug van alle kanten bekeken en gefotografeerd. Hierna hebben we de weg gevolgd om te kijken wat er allemaal te zien is en zijn daarbij een waterval tegengekomen en een oude homestead (nu in beheer van het national park). Na de highway 112 kwamen we op de highway 118 en deze was ook erg mooi. Deze weg had geen mooie uitzichtspunten maar reed wel erg mooi.

We zijn onderweg nog even gestopt in Hanover waar we bij Molly’s restaurant en bar even wat gegeten hebben. Hier hebben we een pasta carbonaro gehad en deze was erg lekker. Nu we onze buik weer vol hadden konden we weer rustig doorrijden naar het Saratoge National Historical Park.

We zijn doorgereden naar het Saratoga national historical park waar we door de navigatie naar toe gebracht werden (of dat dachten we). De navigatie gaf in Stillwater aan dat we er zouden zijn maar het bleek dat we nog een 11 mijl uit de richting waren. We hadden al weinig tijd en door deze voorval werd dat alleen maar minder. Het national park ging namelijk sluiten om 17 uur en wij waren er om 16.15 uur. Bij navraag over wat er te zien is kregen wij de tips van welke punten echt interessant zijn en deze hebben we dus ook meegepakt. De (leuke) park ranger vertelde ons ook dat ze om 17 uur zouden gaan rijden om te kijken dat iedereen het park verlaat. Het bleek hier om een battefield te gaan van de revolution war van de Engelsen tegen de Amerikanen/Fransen.

Na deze snelle stop was het nog een 45 minuten rijden naar het Hotel in Albanie. Na het inchecken zijn we nog even naar een supermarkt in de buurt gelopen om te kijken voor een broodje. Er was geen restaurantje of iets dergelijks in de buurt, helaas. Bij de supermarkt aangekomen bleek dit een kleine toko voor snacks en drinken te zijn, maar dan wel in een bedenkelijke buurt.

Afgelegde afstand: 440km

Weer: licht bewolkt en 27 graden.

[Show as slideshow]

09/14/24

14 september van Boston via Salem naar Mount Whittier Motel

Vandaag gaan we de natuur in maar eerst gaan we langs Witches Central namelijk Salem. In Salem zijn in 1692 veel mensen als heks opgehangen en 1 persoon is geplet door stenen. Na nog even een ontbijt was het tijd om op pad te gaan naar Salem we zijn zo tegen 9.15 uur vertrokken en daarbij eerst langs een Staples gegaan voor een kartonnen tube. Ik heb in Philadelphia een met de hand gedrukte kopie van de “decleration of Independence” gekocht en wil deze graag zonder kreukels mee naar huis nemen.

Zo tegen 10 uur waren we in Salem en hebben we geparkeerd bij het Station aangezien je daar een gehele dag kan staan voor 2 dollar. Het is dan vanaf het station een kleine wandeling naar het centrum van Salem. Bij het visitor center kregen we een goede en duidelijke uitleg over hoe het beste Salem te zien. We kregen daar ook de tip om direct online tickets te boeken voor de museums. Dat waren er twee en na gekeken te hebben voor het huis met de 7 gables was deze erg duur en hebben we die overgeslagen. Voor the Witch Museum waren er om 10.15 nog tickets beschikbaar voor 12.45 en die dus gelijk besteld. Nu hadden we dus nog een 2,5 uur om Salem te zien en zijn we eerste naar het heksen monument gegaan waar de namen van de vermeende heksen vermeld staan. Hiernaas ligt het oude begraafplaats en dus die gelijk meegepakt. We hebben daarna wat rondgelopen door Salem en “the Witch House” gezien ook daarvoor moest je online tickets bestellen en toen wij er waren was het alleen nog mogelijk tickets te krijgen na 13 uur dus die ook laten lopen (Huis wel van buiten bekeken).

Zo rond 12 uur zijn we naar een thais restaurant gegaan om wat te eten. Het eten was erg goed en lekker en ook nog eens niet duur. Daarna was het tijd om naar het museum te gaan voor ons tijdslot. Het was bij het museum wel een rare gewaarwording aangezien we eerst in de rij moesten staan om een sticker te krijgen en daarna in de rij voor het museum in te gaan. Zo tegen 13 uur werden we een grote zaal binnengeleid waar we een show rondom ons te zien kregen. (helaas geen foto’s). Hierna werden de stickers ook duidelijk aangezien deze bedoeld waren als splitsing omdat de ruimte van de tweede show een stuk kleiner was. Het was wel leuk gedaan en interessant om te zien.

Na dit zijn we nog even naar het maritieme deel van Salem gegaan waar aan de oudste pier van Amerika een replica schip ligt welke ze aan het restaureren zijn, helaas was er daarom nog niet veel te zien. Het was nu rond 14 uur en dus tijd om verder te gaan aangezien we nog wel een stukje te rijden hadden. Na nog wel een lange rit zijn we zo tegen 18 uur bij het Motel aangekomen om in te checken. We kregen hier nog een echte sleutel voor toegang tot de kamer en geen pasje.

afgelegde afstand: 220km

Weer: licht bewolkt en 27 graden

[Show as slideshow]

09/14/24

13 september dagje Boston

Vandaag stond het bekijken van de stad Boston op de planning. Het was smorgens nog even de vraag hoe we naar Boston zouden gaan. En ik was bijna in de auto gestapt om naar een parkeergarage in Boston zelf te rijden en daar dan 33 dollar voor te betalen. Ik had echter nog het idee om bij de receptie van het hotel te vragen naar tips over hoe naar Boston te gaan om de stad te bekijken. Bij de receptie kwamen ze met de tip om naar Wellington te rijden en de auto daar te parkeren voor 9 dollar voor de hele dag. De treintickets zijn dan enkele reis 2,40 dollar per persoon en dan kom je dus totaal rond de 19 dollar totaal wat een stuk voordeliger is en je wordt in het centrum afgezet.

Met de trein zijn we naar Downtown gegaan en uitgestapt op Park street wat op een 100 meter van de visitor center lag. We zijn dus eerst daar naartoe gelopen om te vragen hoe Boston het beste aan te pakken. Ze gaven daar aan dat Boston vrij compact is en alles te voet te doen is. Ze hebben zelfs een freedom trail aangelegd voor de toeristen om te volgen en dan alle belangrijke gebouwen en plaatsen in Boston aan te doen.

Voor we de freedom trail gingen lopen zijn we eerst richting het oude public park gelopen wat een heel mooi park is. In dit park staat ook het bankje waar Robin Williams en Matt Damon hebben gezeten in de film good will hunting. Het bankje wordt niet aangegeven en dus was het even zoeken naar het juiste bankje maar gelukkig helpt google maps daar veel mee. Hierbij waren we ook vlakbij de Cheers bar (of beter gezegd de bar die diende als inspiratie voor de serie), hier dus even rondgekeken en een t-shirt en baseball cap gekocht.

Achter het Cheers cafe ligt Beacon hill en dat is een mooie locatie qua architectuur. Hier blijkt ook een hele mooi straat te liggen maar die hebben we helaas gemist. Na een stukje door beacon hill te hebben gelopen en een kop koffie te hebben gedronken zijn we weer teruggelopen naar de visitor center om te beginnen aan de freedom trail. Ze hebben deze heel mooi aangelegd als een rode lijn in de bestrating welke je kan volgen en je kan haast niet verdwalen. Langs de freedom trail hebben we gezien: old North church, old state house, old meeting house, the paul revere house, 3 begraafplaatsen, de kings church en the north end (oude italiaanse wijk).

Hierna moesten we even een modern stukje door en brug over steken om bij de USS constitution te komen. Daar aangekomen bleek deze vandaag helaas dicht te zijn (vrijdag de dertiende?), ze waren met nieuwe mariniers een stukje in de haven gevaren. Gelukkig was er nog wel een WW2 destroyer om te bekijken en blijkbaar een schip met de purple heart tegekend. In de tweede wereldoorlog heeft dit schip twee kamikaze aanvallen van japanners overleefd.

Om weer terug te komen in de binnenstad hebben we de veerboot genomen en daarbij Boston ook van het water gezien. Voor de veertocht waren we een 7 dollar kwijt. Weer op land aangekomen zijn we naar het station gelopen waar we ook uitgestapt waren om de trein terug te pakken. Omdat we in Boston al goed gegeten hadden hebben we nog een kleinigheidje bij de McDonalds tegenover het Hotel gehaald.

Afgelegde afstand: ongeveer 15 km

Weer: Vrijwel geen wolken en 28 graden.

[Show as slideshow]

09/13/24

12 september van Plymouth naar Boston

Vandaag stond de reis van Plymouth naar Boston op de planning en we konden vandaag uitslapen. De museum waar we naartoe gaan is pas om 9 uur open en het is een 8 minuten rijden. Nadat we alles voor zover ingepakt en klaar hadden staan zijn we eerst wezen ontbijten. Tegenover de motel was een koffiezaak welke ook ontbijt broodjes verkocht. Na een kop koffie en een croissant met bacon, ei en kaas was het ongeveer 8,45 dus tijd om op pad te gaan.

Als eerste stop hadden we de patuxet openluchtmuseum op de planning staan en na een autorit van 8 minuten waren we daar aangekomen. We hebben daar de Heritage tickets gekocht en die zijn goed voor toegang tot het openluchtmuseum, de Gryst Mill en de Mayflower 2. Het openluchtmuseum was er interessant en nog vrij groot er waren in het dorpje zelf ook acteurs aanwezig die zich gedroegen als inwoners van het dorp en bezig waren met verschillende dagelijkse taken. Het leuke was dat de settlers ook vanuit Leiden naar Amerika zijn gekomen.

Na het openluchtmuseum zijn we weer in de auto gestapt en naar de Gryst Mill gereden om daar te parkeren en de molen te bekijken. De molen was niet heel erg groot maar wel interessant om het verhaal er omheen te horen. Vanaf de molen zijn we naar de kust gelopen waar de steen ligt waar volgens het verhaal de settlers voor het eerst voet aan wal gezet hebben in 1620. Even verderop ligt dan de Mayflower 2 (2 omdat het een replica is gemaakt in engeland in 1952 en de oceaan overgevaren in 1957).

We hebben hier ook nog even de shops bekeken en omdat het zo warm was een banaan milkshake gekocht om af te koelen. Hierna zijn we naar de auto teruggelopen en hebben we nog even iets gegeten en gedronken en zijn we daarna doorgereden naar de volgende stop net onder Boston.

Als tweede stop stond de John Adams house op de planning. Na wat zoeken hebben we de visitor center gevonden en de tickets voor alleen de old house gekocht. De rondleiding stond gepland voor 15.30 uur en we hadden nog een uur de tijd. We zijn daarom rustig naar het huis gelopen omdat het een wandeling van ongeveer 10 minuten zou zijn. We hebben aangezien we veel te vroeg waren nog even in de tuin (in de schaduw) gezeten. Zo tegen 15.25 zijn we naar de voordeur gelopen en het bleek dat wij een prive tour zouden krijgen. Het is een mooi en oud huis wat nog in oude staat aanwezig is.

Er stond nog wat op de planning maar die hebben we vanwege de tijd overgeslagen en we zijn dus rechtstreeks naar het hotel gereden. Dit werd een uitdaging volgens de navigatie omdat we nog een 40 km af moesten leggen welke normaal een half uur zou duren. Vanwege drukte gaf de navigatie aan dat het nu een uur zou duren. Het bleek allemaal wel mee te vallen echter reden we in plaats van de toegestane 50 mijl per uur een 20 mijl per uur. We waren zo tegen 18 uur bij het hotel en hebben ingecheckt. Daarna zijn we naar Wendy’s gegaan om wat te eten.

afgelegde afstand: ongeveer 120km

weer: vrijwel onbewolkt en 27 graden.

[Show as slideshow]

09/11/24

11 september van New York naar Plymouth

Vandaag de koffers ingepakt en gelijk mee naar beneden genomen aangezien we problemen hadden met toegang tot de kamer. Eenmaal beneden hebben we eerst goed ontbeten en hebben daarna uitgecheckt. Bij de balie wisten ze ook niet wat er aan de hand was maar was alles in orde om gewoon op pad te kunnen gaan.

Als eerste stop hadden we de American Dream mall op de planning staan echter daar aangekomen was het wel erg rustig en kwamen we erachter dat deze pas om 11 uur open gaat en wij stonden er al om 9 uur. We hebben daarom besloten om maar door te gaan naar de tweede stop de Mark Twain huis. We hadden om dat huis te bereiken nog een rit van 200km oftewel een 2 uur voor de boeg. Dit rit ging verder met de nodige oponthoud maar zonder problemen en zo tegen 13.30 uur waren wij bij het huis. We konden mee met de rondleiding van 14 uur en het huis is erg mooi en de rondleiding met een inkijk in het leven van Mark Twain was erg interessant.

Na dit museum zijn we gelijk doorgegaan naar de Blue Spruce Motel in Plymouth waar we tegen 18 uur aankwamen. Na het inchecken hebben we nog even wat gegeten bij een lokale bar/pizzaria en dat was erg goed eten en niet duur. Voor drinken en pizza waren we voor 2 personen 39 dollar kwijt.

Afgelegde afstand ongeveer 450km

Weer: licht bewolkt en 26 graden.