Na een koude nacht (we hadden gisteravond de kachel aan) zijn we na het ontbijten op pad gegaan naar Bodie. We hadden gisteren alleen het stroom aangesloten en hoefden dus ook alleen die maar los te koppelen om naar Bodie te kunnen gaan.
We moesten om bij Bodie te komen eerst de weg 395 en daarna rechtsaf de weg 270 op. Het enige waar we op moesten letten was dat de laastste 3 mijl van de weg 270 geen asfalt maar gravelweg is. Op de gravelweg aangekomen was het daar even rustig aan doen omdat het zoals aangegeven een “rough road” is. Na 3 mijl kwamen we aan bij Bodie wat er ook van ver al uitziet als een echt spookstadje. Het nadeel van vandaag was wel dat het koud was en er overal sneeuw lag. We zijn het dorpje doorgelopen en het dorpje ligt er nog zo bij als het in 1940 is achtergelaten (de huizen zijn wat krommer). Bij veel huizen kon je even naar binnen kijken en daarin is het wel vervallen maar ook veel nog zoals de mensen het hadden achtergelaten. Bodie wordt ook met die bedoeling in stand gehouden en is in 1963 door de staat california aangekocht met dat doel.
Na een paar uur te hebben lopen koukleumen maar wel hebben genoten van een echte ghosttown zijn we weer teruggereden naar de campground (over dezelfde hobbelweg). Bij de Campground aangekomen hebben we de camper geparkeerd en alles aangesloten. We zijn daarna weer naar dezelfde restaurant gegaan als gisteren omdat die goed bevallen was en hebben daar weer heerlijk gegeten. In het restaurant hoorden we dat de Tioga pass ook weer open was en we die ook weer konden gebruiken. De Tioga pass was vanwege sneeuwval een tijdje gesloten en dus zag het er even naar uit dat we een heel stuk moesten omrijden.
Na het eten zijn we nog even naar het oude schoolgebouw van Lee Vining gegaan waar een museum in zit en “the famous upside-down house” staat. Ook dit museum was weer gratis en het enige wat er gevraagd werd was een donatie om het in stand te houden, dus wij hebben 5 dollar gedoneerd. Het upside-down house was van een mevrouw die het had gemaakt naar aanleiding van een kinderverhaal, het was simpel maar wel weer leuk om te zien.
Aan het eind van de dag zijn we nog even een stukje gaan lopen, Martha wilde graag weten of er nog meer dorp was. Dit bleek niet het geval maar we kwamen nog wel een wandelpad naar de Lee Vining stream(beekje) tegen welke we nog een stukje hebben gevolgd er stonden hier al zeer grote dennenbomen met dennenappels bijna zo groot als een Amerikaanse football.
Afgelegde afstand: 100km (Bodie heen en terug)
Coördinaten: ongewijzigd (Bodie: N 38 12 45.2, W 119 0 43.8)
Weer: Bewolkt/af en toe zon en 14 graden (Bodie: 6 graden)
Misschien toch wat slecht nieuws.. Wanneer jullie weer thuiskomen zal het hier ook weer kouder zijn.. zo’n 14 graden, zeg maar. Mooie weer lijkt op zijn eind te komen. Maareh, lijkt me daar ook wel raar om zomaar van bloedjeheet in koud terecht te komen? Geen plotselinge verkoudheden? En trekt papa het nog helemaal met zn knie? Wacht de verhalen met spanning af wanneer jullie weer thuis zijn. xxxx