Vandaag hadden we een vrij rustige route op het programma staan van 310 km. We moesten daarbij eerst een 20 mijl terug rijden om de “oude” route 89 te pakken. De eerste stop aan de highway was de oude Navajo bridge (bouwjaar 1928) waar je een mooi uitzicht hebt over de little colorado river en de canyon waar die door loopt. Midden op de brug stonden wat mensen te kijken en bij navraag bleek er een Amerikaanse condor een nest te hebben in de rotswand.

Na deze stop was de volgende stop een 20 mijl verder en dat zijn de cliff dweller woningen. Dit zijn woningen gebouwd in en rond rotsen. Hier hebben we even rondgelopen wat mooie foto’s kunnen maken. Na een gezonde snack zijn we weer verder gereden naar het little hollywood museum en trading post in Kanab.

Het little Hollywood museum en trading post heeft een aantal moviesets er staan welke ook echt gebruikt zijn in films. Een voorbeeld hiervan is de homestead welke is gebuikt in de film the outlaw Josey Wales. Bij het museum heb ik nog een cowboyhoed gekocht voor bescherming tegen de zon. Hierna zijn we doorgereden naar de Moqui Cave en kwamen erachter dat die alle dagen open is behalve op zondag. Laat het nu net vandaag zondag zijn, dus hebben we op de parkeerplaats daar maar een lekker broodje gegeten.

Nadat we onze magen weer gevuld hadden zijn we doorgereden naar Ruby’s inn om daar dan nog even rustig te staan. We hadden voor 19:30 uur een dinnershow staan bij Ebenezer’s barn and grill. Het bleek toch nog wel een behoorlijk stuk lopen om er te komen. De show was erg leuk en het eten was goed (kip, pulled pork, coleslaw, baked beanes, aardappelpuree en toetje. Op de terugweg hadden we gelukkig een shuttle dus hoefden we niet te lopen.

Temperatuur 20 graden en afgelegde afstand 310 km

[Show as slideshow]

1 2 ►

Vandaag waren we weer vroeg op en hebben we ons rustig klaargemaakt voor de volgende reis. De nachtrust was denderend omdat er twee keer in de nacht een trein luid toeterend is langsgekomen met tussen de 1 a 2 kilometer aan wagons erachter. We zijn eerst nog even langs de Safeway gegaan voor een paar boodschappen en we moesten zakdoeken hebben aangezien mijn vader verkouden was. Helaas verkocht de Safeway die niet en de dollar winkel even verderop ook niet.

Na de boodschappen zijn we op pad gegaan naar Bedrock City de stad waar Fred Flintstone woont. Dit is een van beton gemaakte toeristenattractie en echt Amerikaans. We hebben hier een uurtje rondgelopen en alle huisjes bekeken. Harma heeft hier ook nog even op de Trike gezeten en daarmee een gedeelte van een wens waargemaakt. (het was echter geen echte Trike en het was niet op de route 66). Hierna zijn we doorgereden naar de Grand Canyon visitor center in Tusayan voor het kopen van een nationale parkenpas.

Bij de aankoop van de pas kregen we een bonnetje mee en kregen we dan bij de ingang de echte pas. We moeste voor de ingang wel even in de rij staan aangezien het druk was. Het was ook zaterdag en mooi weer dus mogelijk ook veel Amerikanen op pad. Bij een eerste stop zijn we uitgestapt om foto’s te maken echter kwam mijn vader erachter dat een aantal mooie foto’s om onverklaarbare reden niet zijn opgeslagen (dat was dus behoorlijk balen). De volgende stop was de Dessert view tower en daar waren de uitzichten ook erg mooi. Helaas was de toren zelf gesloten vanwege harde wind.

Hierna hadden we nog een stop op de planning staan bij een oude brug maar die hebben we overgeslagen en zijn gelijk naar de Horse shoe bend gereden. Mijn vader was verkouden en voelde zich niet erg fit. Bij de horse shoe bend aangekomen moesten we daar 10 dollar betalen en was het bereiken van de locatie nog een wandeling van ongeveer 15 minuten (in de hitte). Eenmaal aangekomen bij de locatie was het er wel erg mooi en was de wandeling wel de moeite waard.

Na de horse shoe bend zijn we doorgereden naar de campground om ons daar aan te melden. Na het aanmelden zijn we eerst nog even langs de Walmart gereden voor zakdoekjes. Ook hier was het moeilijk te vinden, mam en Harma hebben nog wel een medewerker gevraagd en die heeft voor ons bijna de halve winkel afgerend om de zakdoekjes (kleenex) te vinden. We hebben de dag afgesloten met een maaltijd bij de Burger King welke erg goed gesmaakt heeft.

Temperatuur 32 graden en afgelegde afstand 319 km

[Show as slideshow]

1 2 ►

Vandaag stond er weer een bergritje op de planning naar Jerome wat een oude mijnwerkers stadje is. We waren allemaal rond 5:30 wakker en zijn na nog even een half uurtje gezeten te hebben begonnen met het ontbijt. Zo rond 7:45 uur zaten we in de camper om op pad te gaan. Vandaag was het de beurt aan Daniël om te rijden. Om bij Jerome te komen moesten we naar een hoogte van ongeveer 5000 voet (1524 meter). Onderweg hebben we nog bij een kleine tankstation getankt echter ging dat met betalen niet echt soepel. Daniël wist zijn pincode van de creditcard niet meer en dus is er getankt op de creditcard van Harma.

Na een lange bochtige weg met (echte) haarspeld bochten kwamen we aan bij Gold King Ghost Town Museum. Dit was de plaats waar ook echt een mijnwerkers stadje heeft gezeten tot 1914 het moment dat de mijn dicht ging. Het was een erg interessant stadje om te zien en we kregen nog een goede uitleg over de geschiedenis van het stadje van een medewerker.

Na het museum gingen we weer op pad en moesten we door de (zeer) smalle straatjes van Jerome heen op weg naar Sedona. Na deze obstakels te hebben overwonnen kwamen we weer op een weg met sterke dalingen en scherpe bochten. Wel een hele mooie weg met mooie en indrukwekkende uitzichten. In Sedona hadden we een stop ingepland maar op het moment dat we er waren was het er enorm druk. We hebben dus al rijdend besloten om dan na Sedona ergens een parkeerplek te zoeken en daar een broodje te eten. We kwamen onderweg de Indian Gardens cafe tegen waar we ruimte hadden om te parkeren. We hebben daar een kop koffie gekocht en in de camper deze genuttigd met een zelf gesmeerd broodje. (Een Sandwich bij de Indian Gardens cafe kosten 10 dollar.)

Na weer bijgetankt te hebben zijn we weer op pad gegaan en hadden we nog een paar verdwaalde haarspeldbochten te gaan en zijn we via Flagstaff naar Williams gereden waar we tegen 15 uur aankwamen. Mooi op tijd om nog even door Williams te lopen en dan afsluitend bij Cruisers 50’s diner te gaan eten. Hier hebben we 10 jaar geleden ook gegeten en dat was goed bevallen. Mijn vader wou hier ook nog kijken voor een nieuwe cowboyhoed. Het eten bij Cruisers was weer fantastisch en na het eten zijn we weer teruggelopen naar de campground.

Temperatuur: 32 graden en afgelegde afstand 297km

[Show as slideshow]

1 2 ►

Na een redelijk goede nachtrust waren we allemaal rond 5.30 uur wakker en begonnen we aan de dag. Na het ontbijt zijn we rond 7:45 uur op pad gegaan met als eerste stop de Wallmart voor extra boodschappen. Hierna ging de reis verder naar Oatman wat een oud mijnwerkers stadje is en bekend om de vrij rondlopende ezels. Toen we er aan kwamen was het stadje nog redelijk “slapend” en waren er maar een paar winkeltjes geopend. Ze hebben in Oatman ook een loslopende schildpad bij een museum van de enige gevangenis in Oatman gebruikt van 1930 tot 1950.

Na Oatman zijn we op weg gegaan naar Cool Springs en daarvoor moesten we over een stuk weg van 8 mijl bekend als de “Sidewinder”. In dit stuk weg van 8 mijl zitten 191 bochten zonder vangrail. Dit was dus wel een spannend stukje weg met ook veel stijgen en dalen. We hebben bij Cool Springs even gestopt omdat dit een interessante locatie is. Ze hebben voor de film Universal Soldier deze locatie gebruikt en opgeblazen maar deze later ook weer opgebouwd.

Van Cool Springs zijn we dan op weg gegaan naar Kingman waar we bij de visitor center een route 66 paspoort hebben gekocht voor de staat Arizona. Hierna zouden we eten bij Mr D’s echter was het daar behoorlijk druk en hebben we dus verder gekeken voor een restaurant. In Kingman centrum hebben we gegeten bij een bar. Nadat we weer wat energie hadden bijgetankt zijn we weer op pad gegaan richting Hackberry. 10 jaar geleden zijn we Hackberry voorbijgereden en daarom hadden we deze vakantie een nieuwe poging ingepland en deze keer hebben we Hackberry wel gezien.

Na een korte stop bij Hackberry hebben we de route 66 verder gevolgd met lange rechte stukken (toch wel saai) naar Seligman. In Seligman gingen we nog even stoppen bij de kapperszaak van Angel Delgadillo welke gezien wordt als redder van route 66. We zijn daarnaast nog bij de Delgadillo’s Snow Cap welke ook erg bekend is aan de route 66 in Seligman. Harma en ik hebben daar een softijsje gekocht. Na het softijsje zijn we doorgereden naar de KOA in Seligman welke een 500 meter verderop zit.

[Show as slideshow]

1 2 ►

Vandaag hebben we een afspraak staan dat we tussen 12.30 tot 13.00 uur worden opgehaald bij het hotel om de camper te halen. Na een (toch niet zo) goede nachtrust waren we rond 6.20 uur wakker. Zo rond 6.45 uur zijn mijn moeder en ik naar beneden gegaan om koffie te halen. Bij de Starbucks (er zitten in het hotel 3) hebben we 3 americano’s en 1 caffe Latte opgehaald en op de kamer opgedronken.

Zo rond 7:30 uur hebben we de spullen gepakt en zijn we nog even een rondje gaan lopen over de strip. We hebben daarvoor binnengekeken bij Excalibur en bij NewYork NewYork. Mam wou nog even kijken bij de sketcher winkel voor schoenen maar alles ging pas om 10.00 uur open en wij waren er rond 9.15 uur. Dus maar weer terug gegaan naar het hotel en daar nog even “rondgehangen” onder het genot van een kop koffie, bananen milkshake of warme chocolademelk.

Om 12 uur hebben we uitgecheckt in het hotel en hebben we tot ongeveer 12.45 uur buiten staan wachten op de Road bear RV. Bij Road bear werden we onthaald door een vrolijke medewerker welke samen met ons alles om en rond de camper is doorgelopen. Tijdens de rondleiding werd er ook nog gewerkt aan haar nederlandse kennis. Het bleek dat het slot van de camperdeur niet goed was en dus werd die snel nog even vervangen voor een andere. Hierna konden we op pad met de camper en was de eerste stop de Wallmart voor de eerste benodigdheden.

Na de Wallmart was dan de eerste echte stop het uitzicht punt over de Hoover dam. Dit was een heel mooi uitzicht punt om de dam te bekijken. We moesten dan voor de eerste overnachtingsplaats eerst weer een stuk terug rijden en zonder veel problemen bij de KOA aangekomen. De receptie was om 4 uur al gesloten maar aangezien alles geregeld was stond alles wat we nodig klaar in een bakje voor de receptie. We hebben eerste de camper op de plek gezet, op stroom aangesloten en de airco aangezet. Nu eerst eten bij de panda express wat gelukkig een stukje voordeliger weer was dan eten in Las Vegas.

Weer: zonnig 31 graden en afgelegde afstand 208km.

[Show as slideshow]

1 2 ►