05/16/12

USA vakantie dag 12 – 16 mei Grand Canyon Camper Village -> Page-Lake Powell Campground

De reis zal vandaag verder gaan naar Page waar we weer twee nachten zullen verblijven. Daniel had gisteren al met de Campground gemaild om de plek te reserveren. Hij had hierbij aangegeven dat we naar de antelope canyon wilden en hij kreeg daarop een reply dat zij dat ook konden regelen en we dan op de campground worden opgehaald. Een dergelijk aanbod laten we niet onbenut en dus hebben we die ook gelijk laten reserveren.

Omdat de Campground al gereserveerd was konden we het lekker rustig aan doen om op de plaats van bestemming te komen. We zijn hierbij weer door het Grand Canyon National park gekomen omdat de staatweg daar doorheen loopt. Nu hadden we ook de mogelijkheid de oostzijde van de South rim te bekijken. We kwamen hierbij ook nog langs de tusayan pueblo ruins tegen waar we even hebben gekeken. Deze ruines zijn van een indianen volk die daar 800 jaar geleden hebben geleefd.

Ook aan de Oostzijde van de South rim zijn er talrijke uitzichtpunten waar je kunt fotograferen. We hebben er maar een paar aangedaan omdat we anders pas morgen op de andere Campground aan zouden komen en dat is niet de bedoeling. Tijdens de rit naar page kwamen we weer zeer mooie uitzichten en vergezichten tegen, sommige die wel erg onrealistisch aandeden.

In page aangekomen bleken we hier net zoveel kwijt te zijn voor twee nachten als op een andere Campground voor 1 nacht. Tevens hadden ze de tour naar de antelope canyon ook al gereserveerd en worden we op de Campground opgepikt, hoe ideaal wil je het hebben?

We kwamen rond 11.45 in Page aan en moesten dus nog wat te eten hebben. Daarbij zijn we het dorp ingelopen om te kijken, bij binnenkomst in het dorp is het eerste wat ons opviel de vele (verschillende kerken) er zitten hier aan dezelfde straat wel 10 verschillende kerken naast elkaar. In het centrum aangekomen wou Geert naar de Subway die hij zag zitten maar Martha had daar geen zin in. Na een rondje centrum en gemorrel zijn we uitgekomen bij een Mexicaans restaurant genaamd Fiesta Mexicana. Dit restaurant was erg leuk aangekleed in mexicaanse stijl en vrij snel hadden we een goed bord met lekker eten. (voor weinig geld). We zijn smiddags nog even het zwembad in gedoken om weer wat af te koelen want man wat is het heet hier.

Afgelegde afstand: 220km

Coördinaten: N 36 54 7.3, W 111 27 6

Weer: zonnig/onbewolkt en 33 graden.

[Show as slideshow]

05/15/12

USA vakantie dag 11 – 15 mei Grand Canyon Camper Village uitstap naar Grand Canyon

De dag begon vandaag wat later aangezien we pas om 8.00 uur wakker waren. Zo tegen 9.30 zijn we naar de bushalte gegaan om naar de Grand Canyon te gaan. Het is hier zo geregeld dat er elk kwartier een bus komt om mensen op te pikken of terug te brengen en dat van 8.00 tot 21.30 uur. De service is gratis als je een entreekaart of parkenpas hebt. Geert moest eerst weer naar de camper terug omdat hij zijn zonnebril was vergeten en die ben je met dit weer wel nodig. Zon, zon en nog eens zon.

Zo tegen 10.30 kwamen we aan in het nationale park Grand Canyon waar we op een busterminal terecht kwamen voor de verschillende shuttle bussen. Ze hebben allemaal een kleurcode maar zoals de buschauffeur al vertelde moest je op het bord letten voor op de bus en niet op de bus zelf. De bussen zijn namelijk allemaal hetzelfde wit met groene strepen. Wij zijn gelijk overgestapt in de “blue route” bus omdat die ons zou brengen naar de “red route” bus welke de meeste en mooiste uitzichten heeft.

Bij de halte van de “red route” bus zagen we de eerste uitzicht en die was gewoon bijna onwerkelijk zo mooi. De bus zelf was er nog niet en er stond al zoveel volk dat hij stampvol zou zitten dus hebben we de eerste etappe gelopen naar de volgende halte, dit was een wandeling van 1.1km en op een geasfalteerd pad. Tijdens dit stukje van 1,1 km kwam je alweer zoveel uitzichten tegen dat je aan het fotograferen bleef. Bij de volgende halte aangekomen hebben we de bus gepakt naar het eind van de route hermin’s rest. Hier kon je gratis Grand Canyon bronwater pakken en was er ook een mogelijkheid om een giftshop te bezoeken en wat te eten/drinken te halen. Hierna hebben we om en om de bus genomen en gewandeld. Tijdens de wandelingen (in de hitte) zijn we veel mooie uitzichten tegengekomen.

Het was druk in het park en daarom moesten we bij powell point een bus overslaan omdat die al volgestouwd zat met toeristen, gelukkig komt de volgende bus ongeveer 10 minuten later. Bij de halte van de blauwe bus aangekomen kregen we daar met hetzelfde probleem te maken. De tweede bus was bijna leeg en dus konden we zitten, bij de volgende halte was deze bus ook vol. De buschauffeur probeerde bij elke halte mensen te lozen maar iedereen wou naar het Grand Canyon Visitor Centre en dus bleef de bus vol. Bij het Visitor Centre zagen we nog een jongen eekhoorn welke de boel aan het verkennen was. We waren tegen half vijf weer op de camping. Morgen op pad naar Page. Het valt ons hier aan alle kanten heel erg mee de Amerikanen zijn zeer vriendelijk en heel gedisciplineerd in het verkeer. Ze hebben service ook bovenaan staan.

Afgelegde afstand: 10km (te voet) en 50 km (met de bus)

Coördinaten: Zie gisteren.

Weer: Zonnig/onbewolkt en 34 graden

[Show as slideshow]

05/14/12

USA vakantie dag 10 – 14 mei Kingman KOA -> Grand Canyon Camper Village

De “mother road” zo noemen de amerikanen de highway 66 beter bekend als route 66. We hadden vandaag een rit van 180 mijl (ongeveer 290km) voor de boeg en daarbij ging een groot deel over de route 66. We konden na de KOA te hebben verlaten gelijk in Kingman de route 66 op. Ongeveer halverwege zijn we in peach springs even gestopt om te kijken. Hier bevind zich een oude tankstation uit 1923 welke sinds maart 2012 op de route66 monumentenlijst staat. Hierna zijn we doorgereden naar williams wat ook aan de route 66 ligt. De route 66 welke wij gereden hebben heeft nog verschillende gebouwen van vroeger staan welke nu leeg en verlaten zijn of een andere bestemming hebben gekregen. We hadden voor Seligman ook een lang recht stuk langer dan we ooit hebben gehad (bij nameten met google bleek het 16.4 mijl te zijn oftewel 26km).

In Seligman zijn we nog even gestopt om het dingen en zaken van de historische route 66 te bekijken en daarna zijn we weer verder gereden naar Williams. In Williams was het wel leuk een echt amerikaans stadje langs de “oude” route66. Hier zijn we nog een even wezen eten in een route 66 diner. Geert en Daniël hadden daar een ulimate burger en Martha heeft op aanraden van de serveerster een salade met gegrilde kip genomen. Het voedsel was erg lekker maar ook erg veel, de burgers hadden 3 verschillende soorten vlees en verschillende groenten (wel alles vers), de salade was met granberries en ook geen kleine portie. Na goed te hebben gegeten ( we waren zat) en elk nieuwe hoeden (Geert heeft eindelijk zijn cowboy hoed) zijn we weer op pad gegaan.

We hadden nog een 70 mijl voor de boeg om bij de Campground te komen welke in Tusayan ligt. In Tusayan waren ze bezig met wegwerkzaamheden en daardoor hadden we in eerste instantie de Campground ingang gemist. Na even verderop gekeerd te zijn hebben we daarna de ingang wel kunnen vinden. We hadden gereserveerd dus er was in ieder geval een plekje voor ons vrij daarom konden we het ook lekker rustig aan doen vandaag in verband met de route66. Martha vroeg om een plekje in de schaduw en daar was nog wel een plekje voor vrij. Na de camper op plek gezet te hebben bleek er allemaal stront te liggen en daarom hebben we gevraagd of dat weggehaald kon worden. Martha zei dat er shit lag bij de camper en daarbij dacht de beheerster dat ze het over hondenpoep had maar het bleek om elk (een groot hert) poep te gaan. Ze lag in een deuk om onze shit en vertelde dat hier ‘s avonds vaak een stel elk over de camping wandelden en dan de boel er onder poepten we mochten van haar wel wat elk poep meenemen als souvenir . Daar hebben we dus voor bedankt ze had de grootste lol aan ons.

Later op avond kwam ze bij onze camper omdat ze had beloofd dat wij de Elk zouden zien en ze waren nu achter bij haar huis. Zo hebben we dus van de beheerster een kleine Elk safari gekregen. We kregen ook nog een kleine uitleg van sommige planten die zich daar bevinden. Zo liet ze ons de Indian Brush plant zien (een plant met een rode bloem die lijkt op het uiteinde van een kwast) en een pijnlijke cactus. De cactus is laag bij de grond en als je erin stapt is hij pijnlijker dan een bijensteek. Tevens vertelde ze ook dat we mogelijk vanavond nog coyotes zullen horen.

Morgen gaan we de Grand Canyon bekijken

Afgelegde afstand: 290km

Coördinaten: N 35 58 32.1, W 112 7 22.8

Weer: Zonnig/onbewolk en 27 graden

[Show as slideshow]

05/13/12

USA vakantie dag 9 – 13 mei Barstow Calico KOA -> Kingman KOA

Vandaag een reisdag op de planning om bij de volgende bestemming te komen. We hadden een reis van 206 mijl voor de boeg (ongeveer 320 km). We zijn zo tegen 8.30 uur op pad gegaan maar moesten eerst tanken. Het vreemde is wel in Amerika dat er aan beide zijden van de Highway tankstations zitten. In ons geval aan de linkerkant van de Highway een Shell en een 76 waar de benzineprijs 4,59 per gallon was. Even onder de Highway door kom je bij twee andere pompen in ons geval een Arco en een onbekende waar de prijs 4,19 per gallon was. Wij hebben dus getankt bij de Arco en dat terwijl er maar 100 meter tussen de pompen zit. Na de tank volgegooid te hebben konden we op pad.

We moesten een klein stukje tweebaan weg hebben om op de interstate 40 north te komen. Eenmaal op de interstate 40 was het recht toe recht aan voor 195 mijl. De reis ging verder voorspoedig en na ongeveer 160 mijl gingen we de grens naar Arizona over en zijn we dus in een andere staat aangekomen. De navi begon hier wel raar te doen en gaf telkens aan dat we links af moesten en dan weer rechtsaf zonder dat we van de weg af geweest zijn. Het bleek dat de navi de positie niet geheel zuiver had en nadat Daniël hem had gereset deed hij het weer goed (zal ook wel last van de warmte gehad hebben). Zo tegen 11.40 kwamen we aan in Kingman waar we zonder problemen de KOA konden vinden.

We zijn smiddags nog even gaan wandelen om Kingman een beetje te gaan bekijken en daarbij van de warmte te genieten. We hadden we het idee dat de locals ons als gekken zagen om met dit weer te gaan wandelen, maar goed dat is niet ons probleem. Kingman is een dorp in de woestenij en erg veel bijzonders konden we ook niet zien. Terug op de kampground is Daniël nog even gaan zwemmen in het (door de zon) verwarmde zwembad.

Morgen gaan we een deel van de route 66 rijden en op weg naar de Kampground bij de Grand Canyon.

Afgelegde afstand: 320km

Coördinaten: N 35 14 1.4, W 114 1 2.7

Weer: Zonnig/onbewolkt en 32 graden

[Show as slideshow]

05/12/12

USA vakantie dag 8 – 12 mei Fairplex So Cal Pomona -> Barstow Calico KOA

Vandaag ging de camperreis weer verder naar de KOA Barstow Calico waar vlakbij een ghost town ligt genaamd Calico. De rit was niet zo heel lang namelijk een 80 mijl oftewel ongeveer 125km. Het was niet geheel goed gegaan met de autohuur aangezien de betaling volgens 3v geweigerd was. Om met een goed geweten te kunnen vertrekken hebben we eerst tot 9.00 uur gewacht om Hertz te bellen in verband met de betaling. Bij Hertz verzekerden ze dat het wel goed zou komen dus konden we zonder problemen vertrekken.

De reis zelf ging voorspoedig en zo tegen 10.30 waren we aangekomen bij de KOA. We kregen hier plek 31 toegewezen die gelukkig een beetje schaduw had door een boom. We zitten hier namelijk midden in de mojave dessert en daar is het heet. De campground bied een gratis shuttle service aan naar de calico ghost town. We hebben eerst de camper op plek gezet en daarna even geluncht (een muffin maar wel eentje die als lunch dient). We hebben eerst nog even wat zonebrandcreme gekocht aangezien de factor 8 die we hadden meegenomen hier niet afdoende is. We hebben daarbij een funkie zonnebrand gekocht met factor 50 voor de juiste bescherming. Hierna zijn we naar de ghost town gebracht met de shuttleservice. We hadden geluk aangezien er ook van alles te doen was in calico in verband met Moederdag. In het dorpje was het wel erg gezellig, maar ook erg commercieel (wat we al wel wisten). Er waren verschillende winkeltjes met allerlei producten ook producten die in het dorpje zelf gemaakt worden. Verder waren er de souvenirs winkels en figuranten die in de kledingstijl van 1881 rondliepen door het dorp.

Calico was een zilvermijn dorpje en dus was er ook een mijn waar je door kon lopen en kon zien hoe ze het toen te werk gingen. Er waren verschillende bands aan de gang die country muziek speelden voor de sfeer in het dorp. Na verschillende winkels en bands te hebben bekeken en beluisterd was het weer tijd om terug te gaan naar de campground. Bij de park office konden we dat aangeven en zij belden de KOA om de shuttle op te roepen. Wat een service.

Terug op de campground wilden we de airco van de RV aanzetten maar deze gaf als melding error E6 en deed het niet wij waren al bang dat hij stuk zou zijn. Daniel wilde zijn telefoon opladen en kwam erachter dat er geen stroom was en dus even gaan kijken bij de stroompaal. Op de stroompaal stonden de zekeringen op “off” en we hadden dus geen stroom. Na de zekering op “on” gezet te hebben hadden we wel stroom en deed de airco het (gelukkig) ook. Hierna zijn we nog even het zwembad(je) ingegaan om een beetje af te koelen en dat was wel even lekker.

Na nog even te hebben gezeten in de schaduw (de zon was gewoon niet te doen) was het tijd om iets te gaan eten. We hadden op de snelweg al de borden gezien van peggy sue’s 50’s diner maar door de bestuurder van de shuttle auto werd al afgeraden om daarheen te gaan. Hij gaf aan dat er aan de andere kant van de weg een diner zit die het betere eten heeft. We zijn zo tegen 17.15 naar die diner toegelopen en deze is ook echt in de 50’s dinerstijl zoals we van de films kennen. Het eten was er ook lekker, voldoende en niet te duur. Na het eten vertelde de serveerster van penny’s diner dat de KOA ons wel kwam ophalen en zei heeft dus de KOA gebeld zodat we werden opgehaald. De chauffeur had bijna een aanrijding en sloeg zichzelf al tegen het hoofd waarom hij die niet had gezien en moest daarna lachen om Daniël zijn opmerking over dat het mogelijk door dessert blindness kwam. De chauffeur verklaarde ons ook al voor “loco” dat we naar de diner waren gelopen in de hitte.

’s Avonds bij de camper is Martha’s voet elke keer wel weer opgeblazen als een ballonnetje vanwege vocht in de enkel.

Afgelegde afstand: 125km

Coördinaten: N 34 54 12.6, W 116 53 30.3

Weer: Zonnig/onbewolkt en ongeveer 38 graden (in de schaduw!)