05/26/12

USA vakantie dag 22 – 26 mei Mono Vista RV Lee vining uitstap naar Bodie ghost town

Na een koude nacht (we hadden gisteravond de kachel aan) zijn we na het ontbijten op pad gegaan naar Bodie. We hadden gisteren alleen het stroom aangesloten en hoefden dus ook alleen die maar los te koppelen om naar Bodie te kunnen gaan.

We moesten om bij Bodie te komen eerst de weg 395 en daarna rechtsaf de weg 270 op. Het enige waar we op moesten letten was dat de laastste 3 mijl van de weg 270 geen asfalt maar gravelweg is. Op de gravelweg aangekomen was het daar even rustig aan doen omdat het zoals aangegeven een “rough road” is. Na 3 mijl kwamen we aan bij Bodie wat er ook van ver al uitziet als een echt spookstadje. Het nadeel van vandaag was wel dat het koud was en er overal sneeuw lag. We zijn het dorpje doorgelopen en het dorpje ligt er nog zo bij als het in 1940 is achtergelaten (de huizen zijn wat krommer). Bij veel huizen kon je even naar binnen kijken en daarin is het wel vervallen maar ook veel nog zoals de mensen het hadden achtergelaten. Bodie wordt ook met die bedoeling in stand gehouden en is in 1963 door de staat california aangekocht met dat doel.

Na een paar uur te hebben lopen koukleumen maar wel hebben genoten van een echte ghosttown zijn we weer teruggereden naar de campground (over dezelfde hobbelweg). Bij de Campground aangekomen hebben we de camper geparkeerd en alles aangesloten. We zijn daarna weer naar dezelfde restaurant gegaan als gisteren omdat die goed bevallen was en hebben daar weer heerlijk gegeten. In het restaurant hoorden we dat de Tioga pass ook weer open was en we die ook weer konden gebruiken. De Tioga pass was vanwege sneeuwval een tijdje gesloten en dus zag het er even naar uit dat we een heel stuk moesten omrijden.

Na het eten zijn we nog even naar het oude schoolgebouw van Lee Vining gegaan waar een museum in zit en “the famous upside-down house” staat. Ook dit museum was weer gratis en het enige wat er gevraagd werd was een donatie om het in stand te houden, dus wij hebben 5 dollar gedoneerd. Het upside-down house was van een mevrouw die het had gemaakt naar aanleiding van een kinderverhaal, het was simpel maar wel weer leuk om te zien.

Aan het eind van de dag zijn we nog even een stukje gaan lopen, Martha wilde graag weten of er nog meer dorp was. Dit bleek niet het geval maar we kwamen nog wel een wandelpad naar de Lee Vining stream(beekje) tegen welke we nog een stukje hebben gevolgd er stonden hier al zeer grote dennenbomen met dennenappels bijna zo groot als een Amerikaanse football.

Afgelegde afstand: 100km (Bodie heen en terug)

Coördinaten: ongewijzigd (Bodie: N 38 12 45.2, W 119 0 43.8)

Weer: Bewolkt/af en toe zon en 14 graden (Bodie: 6 graden)

05/25/12

USA vakantie dag 21 – 25 mei Panamint Springs resort -> Mono Vista RV Lee vining

Vandaag zijn we weer vroeg opgestaan om de reis voor te zetten en dit maal naar Lee vining bij het Mono Lake waar we twee nachten verblijven. Vandaag gaan we Death Valley verlaten en weer naar normalere temperaturen.

De reis naar Lee Vining ging verder zonder problemen en zo tegen 10.30 uur waren we op de campground om ons aan te melden. We stapten de camper uit in onze korte broek en t-shirt en daarbij gelijk de kou in. Het sneeuwde in Lee Vining en we zijn dus van 40 graden naar ongeveer 5 graden gegaan. Bij de receptie van de campground werd ons verteld dat we pas om 13.00 uur konden inchecken en dat het niet eerder kon. Wij moesten dus nog maar even iets zoeken om te doen tot 13.00 uur. De mevrouw van de receptie stuurde ons naar het Visitor center wat een paar honderd meter verderop zat.

Bij het Visitor center werd al vermeld dat de Tioga pass mogelijk door het slechte weer gesloten zou worden. Dat wordt dus nog even spannend voor zondag wanneer wij erover willen. Wij hebben gelijk ook wat info over bodie (ghost town) gekregen en zijn daarna naar het mono lake gelopen (tenminste we hebben een poging gedaan). Op het oog leek het een korte afstand naar het meer maar toen we op pad waren werd de afstand maar niet kleiner, dus hebben we op een gegeven moment maar weer rechtsomkeert gemaakt.

Zo tegen 12.45 waren we weer op de campground waar een andere mevrouw ons gelijk hielp en onze plek toewees. We hebben de camper op zijn plek gezet en de elektriciteit aangesloten, geen water aangezien we morgen nog naar Bodie gaan met de camper. Hierna zijn we het dorp ingegaan om wat te gaan eten, bij Bodie mikes hebben we een “strikin’ it rich” burger gehad met echte vlaamse vrieten en deze was erg lekker. Toen Daniël, Martha bezig zag deed dat hem denken aan panamint springs waar Martha een salade had en daarbij de halve mosterdfles er over leeg spoot ze was in de overtuiging dat het de dressing was. Het was toen niet lekker maar Martha liet zich daar niet kennen. Het eten was nu een stuk beter en ook een stuk goedkoper.

Afgelegde afstand: 270 km

Coördinaten: N 37 57 31.4, W 119 7 21

Weer: (Begin = zonnig/onbewolkt en 38 graden) Eind = Bewolkt/sneeuw en 5/10 graden.

05/24/12

USA vakantie dag 20 – 24 mei KOA circus circus Las Vegas -> Panamint Springs resort

Na een redelijke tot slechte nachtrust (vanwege de hitte) zijn we vanmorgen om half zeven vertrokken naar panamint springs. De navi gaf aan dat het een rit van vijf en een half uur zou zijn dus we maakten ons er al klaar voor. In Las Vegas bleek dat we heel makkelijk weer weg konden komen door vrijwel gelijk de Interstate 15 op te draaien. Na ongeveer 100 mijl moesten we een weg de highway 374 op in beatty, deze stond op Martha’s kaart vreemd aangeduid dus het was even afwachen wat voor weg het zou zijn.

De weg 374 bleek wel mee te vallen het was schijnbaar een vrij nieuwe weg maar wel eentje die behoorlijk daalt. Er werd in beatty ook al aangegeven dat hij niet geschikt en verboden was voor trucks. Na de 374 kwamen we uit op de higway 190 die dwars door Death Valley loopt. Middenin Death Valley zijn we even gestopt voor wat foto’s en nu kunnen we ook zeggen dat we in Death Valley hebben gestaan en het hebben overleefd. De weg werd hierna wel leuk Geert en Daniël genoten van de weg terwijl Martha achterin bijna misselijk werd, de weg was namelijk net een rollercoaster.

Zo tegen 11.45 kwamen we aan bij Panamint Springs Resort waar we een plekje hadden gereserveerd.  Het was toen we er aan kwamen wel even goed kijken of we goed zaten aangezien de Campground zelf leeg was. Het is hier ook dor en droog en waarschijnlijk houden niet veel het hier lang uit. De douches en wc’s zijn wel aan vernieuwing toe maar verder wel schoon.

Bij het restaurant zijn we even wat gaan eten omdat het veel te warm is om te koken. Het eten was goed maar niet bepaald goedkoop net als de benzine, maar dat ligt waarschijnlijk aan de ongunstige ligging. Verder vandaag een rustdag en niet veel te doen (er is hier ook niets te doen).

Afgelegde afstand: 320 km

Coördinaten:  N 36 20 26.3, W 117 28 6.7

Weer: Zonnig/onbewolkt en 38 graden

05/23/12

USA vakantie dag 19 – 23 mei Zion Canyon Campground Springdale -> KOA circus circus Las Vegas

We zijn vanmorgen om half negen vertrokken uit Zion het ging allemaal voorspoedig op een paar kleinigheidjes na. Geert was vanmorgen niet te genieten, maar hij weet daar zelf niets meer van. We vermoeden dat zijn suikerspiegel niet helemaal in orde was. Daarom hebben we nu afgesproken dat hij zich ‘s morgens eerst gaat prikken. Hij krijgt namelijk tijdens deze vakantie meer drankjes met suiker vooral nu het zo warm is, want ze hebben hier geen water met bubbels.

We waren om half twaalf op de camping en daar konden we de tijd gelijk weer naar half elf zetten aangezien we niet meer in het “mountain time”gebied zaten,  dus hadden we een uurtje langer. We zijn gelijk de strip opgelopen en hebben verschillende casino’s en hotels van binnen gezien. Je weet echt niet wat je ziet, zo mooi schoon en net echt. Bij een van de casino’s namelijk the venezian, zie je van binnen het San Marco plein uit venetië en bijbehorende gondeliers. Ze hebben wel alles gemaakt van beton en plastiek, maar zeer goed nagemaakt. We hebben alle drie één hele dollar vergokt want, we zijn tenslotte in Las Vegas. Het is wel gemakkelijk in Las Vegas je koopt een buskaartje van 7 dollar en dan kan je 24 uur lang met de bus “the strip” af en deze stopt bij alle hotels aan de strip.

Daniel is ’s avonds toen het donker werd nog weer de strip opgegaan om foto’s te maken. Geert en Martha vonden het wel best zo het was hun veel te warm (heet). Daniël is bij Circus Circus op de bus gestapt en toen bij treasure island er vanaf gestapt. Hier werd hij geconfronteerd dat er om 20.30 uur een piratenshow zal starten. Het ging tussen twee boten een witte en een rode, de witte is van de sirens of treasure island en de rode is van de piraten. Op de witte boot huppelden 12 schaars geklede dames rond (het is tenslotte Vegas) en op de rode boot waren de piraten. Er onstond een vuurgevecht en…. (tja zelf kijken is leuker).

Hierna is Daniël doorgelopen naar the Mirage waar ook een show van start ging. Bij deze show gingen het vuur op de maat van de muziek dansen, deze show was ook erg indrukwekend om te zien. Als laatse kwam Daniël aan bij het Belagio waar hij eigenlijk voor heen ging. Bij het Belagio heb je een fonteinen spel op de maat van de muziek. Deze fontein is erg bekend en heeft de hoogste waterstraal ter wereld. Zo tegen 10.45 was Daniël weer terug bij de camper en hij had gedacht in 1,5 uur wel weer terug te zijn maar dat bleken er 3,5 uur te zijn.

Afgelegde afstand: 280 km

Coördinaten: N 36 8 31.2, W 115 9 48.5

Weer: Zonnig/onbewolkt en 40 graden

05/22/12

USA vakantie dag 18 – 22 mei Ruby’s inn Campground Bryce Canyon -> Zion Canyon Campground Springdale

Na weer een frisse nacht en ochtend hebben we ons klaargemaakt voor het volgende deel van de reis. Vandaag gaan we naar Zion national park waar we één nacht gaan verblijven. We hebben een vrij korte etappe voor de boeg van 83 mijl ongeveer 130km.

Gisteren hadden we van de duitse vakantiegangers de tip gekregen om een te gaan kijken bij Red Canyon welke aan onze route ligt. Na 11 mijl gereden te hebben kwamen we aan bij Red Canyon waar we allereerst even bij het visitors centre geïnformeerd hebben. We hebben hierbij gekozen voor een wandeltocht van ongeveer 1 mijl (1.6km) door de Canyon. Red Canyon is vergelijkbaar met bryce canyon alleen een stuk kleiner en veel toegangkelijker. De korte wandeling was zeer mooi maar bracht  wel een paar goede stijgingen en dalingen met zich mee.

Na Red Canyon gezien te hebben welke we als we de tip niet hadden gehad voorbij waren gereden hebben we onze weg weer vervolgd. De weg ging verder voorspoedig zonder veel stijgen en dalen maar wel bleven wel op 7400 feet hangen (2255 meter). We hadden eerst de weg 12 daarna de weg 89 en als laatste de weg 9.

Op de weg 9 begon Geert alweer te mopperen of we niet een stukje vlakke weg konden krijgen. Die vlakke weg kon hij wel vergeten die zat er vandaag niet in. De weg 9 loopt namelijk dwars door Zion national park en gaat van 7400 feet naar 3900 feet. Dat betekent dat we nog een grote daling te verwachten hebben. In het park zelf daar zijn we door twee tunnels gekomen, de eerste was nog normaal. De tweede tunnel kon je met een RV alleen door het midden doorheen en dus heb je daar een speciale pas voor nodig die 15 dollar voor een retour kost. De duitsers hadden al een retour pas gekocht maar gingen er toch maar één maal door dus kregen wij de pas voor de retour gang, bespaarde ons weer 15 dollar.

Bij de tunnel aangekomen moesten we eerst stoppen en werd door een park ranger de kaart gecontroleerd.  Die had contact met een ranger aan de andere kant en daarbij werd dan de tunnel geblokkeerd zodat wij er doorheen konden. De tunnel was aardedonker en 1,1 mijl lang wat wel een belevenis op zich was. Na de tunnel kwamen een serie van 6 haarspeld bochten waarmee we dus in totaal ongeveer een 1000 meter zijn afgedaald. Deze weg is wel een zeer mooie weg met de rotsen van zion.

Op de camperplaats aangekomen hebben we gelijk ingecheckt en de camper op zijn plaats neergezet. Het nadeel was wel dat we een plek hebben waar geheel geen schaduw is en aangezien het vandaag 37 graden is, is schaduw wel gewenst.

Hierna zijn we naar het park gegaan en hebben daarbij eerst een kleine pizza gegeten aangezien het 12 uur was. Na de pizza zijn we bij de halte ervoor gaan staan en hebben gewacht op de shuttlebus. Eenmaal in de bus konden we nog geen vijf minuten later weer uitstappen aangezien we op de bestemming waren. Hadden we het stukje achteraf gezien net zo goed kunnen lopen. In het park hebben we de shuttle tot het eindpunt genomen en daar een wandeling gedaan van ongeveer 5km. Bij deze wandeling dachten we uit te komen op een canyon waar we konden kijken, dit bleek echter niet het geval maar hierbij hield het pad op een gegeven moment op en moesten we waden door de rivier. Daniel heeft dat de eerste keer wel gedaan maar daarna hield hij het voor gezien. We hebben daarna de shuttle weer terug genomen en vonden het zo wel weer genoeg voor vandaag. Als avondeten hadden we macaroni (wokkels) en zodoende heeft Martha bijna geen blikken meer over.  Geert had aan het eind van de dag nog de mededeling dat hij na deze vakantie voor 3 jaar geen bulten meer wil zien aangezien hij er nu genoeg gehad heeft.

Afgelegde afstand: 130km

Coördinaten: N 37 11 35.7, W 112 59 24.9

Weer: Zonnig/onbewolkt en 37 graden