De “mother road” zo noemen de amerikanen de highway 66 beter bekend als route 66. We hadden vandaag een rit van 180 mijl (ongeveer 290km) voor de boeg en daarbij ging een groot deel over de route 66. We konden na de KOA te hebben verlaten gelijk in Kingman de route 66 op. Ongeveer halverwege zijn we in peach springs even gestopt om te kijken. Hier bevind zich een oude tankstation uit 1923 welke sinds maart 2012 op de route66 monumentenlijst staat. Hierna zijn we doorgereden naar williams wat ook aan de route 66 ligt. De route 66 welke wij gereden hebben heeft nog verschillende gebouwen van vroeger staan welke nu leeg en verlaten zijn of een andere bestemming hebben gekregen. We hadden voor Seligman ook een lang recht stuk langer dan we ooit hebben gehad (bij nameten met google bleek het 16.4 mijl te zijn oftewel 26km).
In Seligman zijn we nog even gestopt om het dingen en zaken van de historische route 66 te bekijken en daarna zijn we weer verder gereden naar Williams. In Williams was het wel leuk een echt amerikaans stadje langs de “oude” route66. Hier zijn we nog een even wezen eten in een route 66 diner. Geert en Daniël hadden daar een ulimate burger en Martha heeft op aanraden van de serveerster een salade met gegrilde kip genomen. Het voedsel was erg lekker maar ook erg veel, de burgers hadden 3 verschillende soorten vlees en verschillende groenten (wel alles vers), de salade was met granberries en ook geen kleine portie. Na goed te hebben gegeten ( we waren zat) en elk nieuwe hoeden (Geert heeft eindelijk zijn cowboy hoed) zijn we weer op pad gegaan.
We hadden nog een 70 mijl voor de boeg om bij de Campground te komen welke in Tusayan ligt. In Tusayan waren ze bezig met wegwerkzaamheden en daardoor hadden we in eerste instantie de Campground ingang gemist. Na even verderop gekeerd te zijn hebben we daarna de ingang wel kunnen vinden. We hadden gereserveerd dus er was in ieder geval een plekje voor ons vrij daarom konden we het ook lekker rustig aan doen vandaag in verband met de route66. Martha vroeg om een plekje in de schaduw en daar was nog wel een plekje voor vrij. Na de camper op plek gezet te hebben bleek er allemaal stront te liggen en daarom hebben we gevraagd of dat weggehaald kon worden. Martha zei dat er shit lag bij de camper en daarbij dacht de beheerster dat ze het over hondenpoep had maar het bleek om elk (een groot hert) poep te gaan. Ze lag in een deuk om onze shit en vertelde dat hier ‘s avonds vaak een stel elk over de camping wandelden en dan de boel er onder poepten we mochten van haar wel wat elk poep meenemen als souvenir . Daar hebben we dus voor bedankt ze had de grootste lol aan ons.
Later op avond kwam ze bij onze camper omdat ze had beloofd dat wij de Elk zouden zien en ze waren nu achter bij haar huis. Zo hebben we dus van de beheerster een kleine Elk safari gekregen. We kregen ook nog een kleine uitleg van sommige planten die zich daar bevinden. Zo liet ze ons de Indian Brush plant zien (een plant met een rode bloem die lijkt op het uiteinde van een kwast) en een pijnlijke cactus. De cactus is laag bij de grond en als je erin stapt is hij pijnlijker dan een bijensteek. Tevens vertelde ze ook dat we mogelijk vanavond nog coyotes zullen horen.
Morgen gaan we de Grand Canyon bekijken
Afgelegde afstand: 290km
Coördinaten: N 35 58 32.1, W 112 7 22.8
Weer: Zonnig/onbewolk en 27 graden
